Een glijpartij
Blijf op de hoogte en volg Bert en Daniëlle
05 Juli 2018 | Duitsland, Elisenfels
Dag 20 Fichtelberg-Elisenfels 45km
We beginnen de dag net als alle voorgaande dagen met ontbijt en alles weer inpakken en op de fiets. Heerlijk afdalen en door de bossen in het zonnetje. Ook weer een aantal pittige klimmen, met fiets aan de hand duwen. Koffie met taart gegeten en bij de supermarkt in Arzberg boodschappen gehaald voor de avond. Heerlijke koude witte chocolademelk met kokos gedronken. We zijn klaar voor de laatste 10km naar de Tsjechische Grens. Na het zwembad in Arzberg fietsen we een grindpad op. Daar gaat het ineens fout. Door het diepe grind glijdt Bert zijn achterwiel weg en valt hij op zijn rechterkant met zijn hoofd op de weg.
Ik leg gelijk mijn fiets in de berm en snel naar papa toe. Hij probeert rechtop te gaan zitten en voelt aan zijn heup. Die doet zeer en zijn elleboog is beschadigd. Twee voorbijgangers stoppen om ons te helpen. Dan vraagt papa van wie die fles met ice tea is en ik zeg van ons. Die hebben we net gekocht bij de supermarkt. "Ben ik gevallen dan? En is dat mijn tent? " Hij weet het niet meer! Een derde omstander komt helpen en hij belt een vriend die met de auto komt om papa naar het zwembad te brengen. Daar zit iemand met EHBO. De fietsen worden door mij en de helpers meegenomen. Papa wordt al onderzocht als ik bij hem kom. Hij kan gelukkig al iets meer herinneren van vandaag, alleen niet dat hij gevallen is :( Op advies wordt er tóch een ambulance gebeld die om de hoek staat). Dat is even schrikken. Naar het ziekenhuis in Marktredwitz. Ondertussen mama, Fran en Michael ingelicht. In het ziekenhuis weer onderzocht door een arts en hij heeft een röntgenfoto gemaakt van zijn ribben, want die deden ook zeer. Alles was goed gelukkig. Niets gebroken en omdat hij geen last heeft van duizelingen of misselijkheid mag hij op eigen risico het ziekenhuis verlaten. Bij de receptie een taxi laten komen, het regent ondertussen pijpenstelen. De taxichauffeur vroeg wat er was gebeurd en heeft iemand gebeld om te vragen of er ergens een plek was waar we konden overnachten. Helaas niets in Arzberg. Bij het zwembad aangekomen was de EHBO man ook nog aanwezig. Samen hebben die mannen nog eens rondgebeld en een Gasthaus gevonden. Wij met de taxi erheen en de fietsen in een busje van een klusser die daar toevallig was. Wat een super lieve mensen die ons geholpen hebben. We hebben warm eten gekregen en een bed om te slapen.
Gelukkig is alles goed afgelopen en zijn we door de omstanders goed opgevangen. Morgen een hele korte dag om te kijken hoe het gaat en de rest van de dag rustig aan.
Tot gauw weer allemaal en de groetjes van ons xxx
We beginnen de dag net als alle voorgaande dagen met ontbijt en alles weer inpakken en op de fiets. Heerlijk afdalen en door de bossen in het zonnetje. Ook weer een aantal pittige klimmen, met fiets aan de hand duwen. Koffie met taart gegeten en bij de supermarkt in Arzberg boodschappen gehaald voor de avond. Heerlijke koude witte chocolademelk met kokos gedronken. We zijn klaar voor de laatste 10km naar de Tsjechische Grens. Na het zwembad in Arzberg fietsen we een grindpad op. Daar gaat het ineens fout. Door het diepe grind glijdt Bert zijn achterwiel weg en valt hij op zijn rechterkant met zijn hoofd op de weg.
Ik leg gelijk mijn fiets in de berm en snel naar papa toe. Hij probeert rechtop te gaan zitten en voelt aan zijn heup. Die doet zeer en zijn elleboog is beschadigd. Twee voorbijgangers stoppen om ons te helpen. Dan vraagt papa van wie die fles met ice tea is en ik zeg van ons. Die hebben we net gekocht bij de supermarkt. "Ben ik gevallen dan? En is dat mijn tent? " Hij weet het niet meer! Een derde omstander komt helpen en hij belt een vriend die met de auto komt om papa naar het zwembad te brengen. Daar zit iemand met EHBO. De fietsen worden door mij en de helpers meegenomen. Papa wordt al onderzocht als ik bij hem kom. Hij kan gelukkig al iets meer herinneren van vandaag, alleen niet dat hij gevallen is :( Op advies wordt er tóch een ambulance gebeld die om de hoek staat). Dat is even schrikken. Naar het ziekenhuis in Marktredwitz. Ondertussen mama, Fran en Michael ingelicht. In het ziekenhuis weer onderzocht door een arts en hij heeft een röntgenfoto gemaakt van zijn ribben, want die deden ook zeer. Alles was goed gelukkig. Niets gebroken en omdat hij geen last heeft van duizelingen of misselijkheid mag hij op eigen risico het ziekenhuis verlaten. Bij de receptie een taxi laten komen, het regent ondertussen pijpenstelen. De taxichauffeur vroeg wat er was gebeurd en heeft iemand gebeld om te vragen of er ergens een plek was waar we konden overnachten. Helaas niets in Arzberg. Bij het zwembad aangekomen was de EHBO man ook nog aanwezig. Samen hebben die mannen nog eens rondgebeld en een Gasthaus gevonden. Wij met de taxi erheen en de fietsen in een busje van een klusser die daar toevallig was. Wat een super lieve mensen die ons geholpen hebben. We hebben warm eten gekregen en een bed om te slapen.
Gelukkig is alles goed afgelopen en zijn we door de omstanders goed opgevangen. Morgen een hele korte dag om te kijken hoe het gaat en de rest van de dag rustig aan.
Tot gauw weer allemaal en de groetjes van ons xxx
-
07 Juli 2018 - 08:38
Marius:
Jongens wat een vervelende pech. We hopen dat het met Bert helemaal goed komt en dat de reis probleemloos kan worden voortgezet. We duimen voor jullie.
Liefs en veel sterkte -
07 Juli 2018 - 11:06
Jacques En Anneke:
O, dat is schrikken . We hopen dat het met een sisser afloopt . En we doen een schiet gebedje. -
07 Juli 2018 - 13:55
Inge:
Dat was idd schrikken donderdag, maar al gauw het bericht dat het gelukkig met een sisser afgelopen is en fijn dat er zoveel aardige mensen waren om te helpen. En voor Bert is het wel prettig dat hij zich er niets meer van kan herinneren, net als met het motorongeluk, maar Danielle des te meer. Maar jullie zijn kanjers , dus gewoon de volgende dag weer op pad. Nu in Tsjechië ,het laatst stuk!
Voorzichtig verder ! Kusss -
07 Juli 2018 - 14:15
Rita:
Hai ,kanjers, gelukkig goed afgelopen, niet meer doen hoor Ber
We schrikken ons rot. -
07 Juli 2018 - 17:18
Yvonne:
O fijn balen van de val, maar fijn dat er snel hulp in de buurt was. Hopelijk gaat het weer beter, en kunnen jullie zorgeloos verder richting Praag fietsen -
07 Juli 2018 - 17:45
Eline:
Pff dat is schrikken zeg! Sterkte nog en een goede reis verder:)
Fijn dat er zulke aardige en behulpzame mensen in de buurt waren! -
07 Juli 2018 - 20:02
Ton:
Hoi Bert en Danielle.
Zooooooo ! dat is hopelijk toch nog goed afgelopen, lees nu pas jullie berichten wij konden ze niet openen tijdens onze fietstocht in Drente en Twente maar nu weer thuis iets eerder dan gepland omdat ik te weinig medicijnen had mee genomen, dom genoeg had van alles genoegen behalve voor de parkinson!!!
Wat vallen betreft kunnen wij elkaar de hand schudden Bert, ik ben twee maal onderuit gegaan maar gelukkig net niet met mijn hoofd op de grond en ook niets gebroken en ook nog bijna in de berm omdat iemand naast mij reed en een opmerking over mijn bagage had , dan kijk je opzij en gaat je stuur naar rechts!
Maar het is een heel avontuur met jullie en zo gezellig met je dochter, voor de rest van de tocht goed uitkijken en maar een beetje als een ouwe heer rijden!
Veel plezier nog en ik kijk uit naar jullie volgende verhaal.
Ook uiteraard groetjes van Jennifer. -
07 Juli 2018 - 22:10
Charlotte:
jé dat us echt even schrikken maar fijn dat jullie met zn tweeen zijn en dat je toch overal lieve en behulpzame mensen aantreft!! heeel veel geluk en plezier nog de laatste kilometers naar Oraag. dikke kus -
08 Juli 2018 - 13:28
Margriet:
Wat een bikkels zijn jullie! Veel veilige kilometers op jullie verdere route! Ik steek er een kaarsje voor op. Zand- en grindweggetjes zijn nooit top, laten we hopen dat jullie er verder niet veel meer tegenkomen.
Dank voor alle verhalen en groetjes van Margriet en Aad -
08 Juli 2018 - 16:06
Joke En Arie:
Hoi allebei, balen zeg die valpartij van Bert. Gelukkig heeft het geen complicaties gegeven en zijn jullie met de schrik vrij gekomen. Fijn dat Bert niet alleen was. Doe maar een paar dagen rustig aan. Succes met de verdere reis. Helaas krijgen wij een rare melding wanneer we jullie website willen openen, daarom nu even via iPhone van Samantha geschreven. Dikke kus! -
09 Juli 2018 - 18:34
Jan:
Een beetje geluk mogen jullie toch ook hebben. Hopelijk is de glijpartij dan ook weer vergeten en verder geen last meer.
Veel moed voor de laatste Tsjechische kilometers tot Praag !!! -
09 Juli 2018 - 21:22
Jolanda:
Jeetje zeg. Dat is schrikken. Hoop voor jullie dat de tocht verder goed gaat. Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
